Zrozumienie różnicy między orzeczeniem o niepełnosprawności a grupą inwalidzką

Wiele osób myli orzeczenie o niepełnosprawności z grupą inwalidzką, może to prowadzić do nieporozumień i trudności w korzystaniu z przysługujących im praw.

Orzeczenie o niepełnosprawności to oficjalny dokument wydawany przez powiatowe lub miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności. Stanowi ono podstawę do ubiegania się o różnorodne formy wsparcia i ulgi przewidziane dla osób z niepełnosprawnościami. System ten wprowadzono w 1997 roku, zastępując wcześniejsze grupy inwalidzkie. Osoby posiadające orzeczenie o grupie inwalidzkiej wydane przed 1998 rokiem mogą je traktować na równi z odpowiednim stopniem niepełnosprawności, o ile orzeczenie to nie utraciło ważności. Jednakże, w celu korzystania z pełni praw i świadczeń, zaleca się uzyskanie aktualnego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Czy wiesz, że według danych Głównego Urzędu Statystycznego, w 2019 roku w Polsce żyło około 3 milionów osób z orzeczoną niepełnosprawnością? To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie systemu orzecznictwa i związanych z nim praw. Różnica między orzeczeniem o niepełnosprawności a grupą inwalidzką może wydawać się subtelna, ale ma ogromne znaczenie w praktyce. Orzeczenie o niepełnosprawności jest dokumentem aktualnym, wydawanym zgodnie z obowiązującymi przepisami i dającym dostęp do szerokiego wachlarza form wsparcia.

Grupy inwalidzkie, choć wciąż rozpoznawane w niektórych sytuacjach, są systemem przestarzałym i stopniowo wychodzącym z użycia.

Orzeczenie może być wydane w trzech stopniach:

  • Lekkim
  • Umiarkowanym
  • Znacznym

Każdy stopień wiąże się z określonymi uprawnieniami i formami wsparcia, takimi jak ulgi podatkowe, dofinansowania do sprzętu rehabilitacyjnego czy pierwszeństwo w zatrudnieniu. Trzeba zaznaczyć, że orzeczenie o niepełnosprawności jest wydawane na czas określony lub na stałe, zależy to od charakteru i rokowania schorzenia.

Grupa inwalidzka – relikt przeszłości czy wciąż aktualne pojęcie?

Grupy inwalidzkie to system, który obowiązywał w Polsce do 1997 roku. Mimo że formalnie został zastąpiony przez orzeczenia o niepełnosprawności, grupy inwalidzkie wciąż funkcjonują w świadomości społecznej i niektórych przepisach prawa. Wyróżniano trzy grupy inwalidzkie:

  1. I grupa – odpowiednik znacznego stopnia niepełnosprawności
  2. II grupa – odpowiednik umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
  3. III grupa – odpowiednik lekkiego stopnia niepełnosprawności

Pamiętajmy, że system orzecznictwa o niepełnosprawności jest bardzo złożony i może być trudny do zrozumienia dla laika. Dlatego też osoby ubiegające się o orzeczenie lub chcące zrozumieć swoje prawa powinny skonsultować się z ekspertem (np. pracownikiem socjalnym lub prawnikiem specjalizującym się w prawie socjalnym). Pomoże to uniknąć nieporozumień i w pełni wykorzystać przysługujące uprawnienia. Zrozumienie tej różnicy jest elementarne dla efektywnego poruszania się w gąszczu przepisów i korzystania z dostępnego wsparcia. Pamiętajmy, że celem obu systemów jest zapewnienie osobom z niepełnosprawnościami możliwości pełnego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym.